بررسی اثر دو لیزر کم توان nm 8/632 (he-ne ) و nm 904 (ga-as )بر پتانسیل آسیب و آزاد سازی فاکتور رشد اندوتلیال عروقی و قدرت کششی بافت در زخم تمام ضخامت پوست موش صحرایی

چکیده: استفاده از لیزر کم توان در ترمیم زخم پوستی یکی از شیوه های نوین درمانی است که مطالعات مختلفی در رابطه با اثر درمانی آن، انجام گرفته است اما نتایج متفاوتی را در این باره ذکر نموده اند. هدف از این مطالعه بررسی اثر دو لیزر کم توان nm 8/632 (he_ne) و nm 904 ((ga_as بر آزاد سازی فاکتور رشد اندوتلیال عروقی بعد از 3 و 7 روز پس از ایجاد زخم، پتانسیل آسیب و قدرت کششی بافت و میزان بسته شدن سطح زخم ، پس از 21 روز التیام در زخم تمام ضخامت پوستی نمونه های سالم موش صحرایی بود. روش بررسی: در این مطالعه از 84 موش صحرایی (rat ) ، جنس نر، ن‍ژاد sprague-dawley، با وزن 350_200 گرم استفاده شد. این حیوانات به طور تصادفی به سه گروه لیزر هلیوم-نئون، گالیوم-آرسناید و کنترل تقسیم شد (هر گروه 26 نمونه). در تمام نمونه ها در فاصله یک سانتی متری از ستون فقرات پشتی حیوان، برش پوستی تمام ضخامت به طول 5/2 سانتی متری داده شد. درمان از روز 1 تا 21 به صورت یک روز در میان با لیزر کم توان با شدت 2 ژول بر سانتی متر مربع انجام شد. اختلاف پتانسیل پوست سالم مجاور با محل زخم، قبل و بعد از ایجاد زخم و هر روز بعد از لیزرتراپی ثبت شد و پس از هر جلسه درمان مساحت سطح زخم نیز ثبت گردید. از هر سه گروه در روزهای سوم و هفتم ، 8 نمونه جهت اندازه گیری فاکتور رشد اندوتلیال عروقی تهیه شد. در روز 21 نیز 10 حیوان از هر گروه، جهت بررسی پارامترهای بیومکانیکال نمونه برداری شد. یافته ها: نتایج نشان داد که هر دو نوع لیزر منجر به تسریع در بسته شدن سطح زخم، نزدیک شدن اختلاف پتانسیل آسیب به سطح قبل از آسیب گردید. لیزر گالیوم-آرسناید منجر به کاهش میزان فاکتور اندوتلیال عروقی در عضله و لیزر هلیوم-نئون منجر به کاهش میزان این فاکتور در پوست در روز سوم گردید ((p<0.05. کاهش اختلاف پارامترهای بیومکانیکی پوست زخم با پوست سالم نیز به دنبال درمان با هر دو نوع لیزر دیده شد ((p<0.05. نتیجه گیری: به نظر می رسد که هر دو نوع لیزر منجر به تسریع در بهبود پارامترهای ترمیم زخم می گردند . وا‍‍‍‍ژگان کلیدی: لیزر کم توان هلیوم-نئون، لیزر کم توان گالیوم-آرسناید، پتانسیل آسیب، فاکتور رشد اندوتلیال عروقی، زخم تمام ضخامت پوستی.